Zoals ik al zei, de notaris die de verkoop begeleidt – dezelfde die de erfenis van de laatste bewoonster afhandelt – heeft de gevraagde gegevens al ruim twee weken geleden ontvangen. Dat betekent iedere dag de mogelijkheid om vierentwintig uren te wachten. Zo voelt het soms. En dus heeft Robin na veel gezeur van mijn kant – hij beheerst het Frans meer dan voldoende daarvoor – een mailtje gestuurd. Wat is de stand van zaken en kan er al een datum voor de ondertekening gepland worden?
Het antwoord kwam binnen een halve dag. Een stuk sneller dan ik gedacht had. En eigenlijk met een voor de hand liggende reactie in prachtig vriendelijk-formeel Frans. Een datum is nog niet te geven helaas, want ze – de notaris is een vrouw – heeft nog niet alle gegevens en papieren die nodig zijn voor de definitieve toestemming van de verkoop van het huis. Negen van de elf kinderen leven nog en ze moeten allemaal stuk voor stuk akkoord zijn en dat ook op papier laten weten. Voor de rest is alles wel al afgerond, gaf ze aan, dus verdere vertraging verwacht ze niet. Geduld dus.
Je kunt als koper ook een eigen notaris in de arm nemen, dat is niet ongebruikelijk. Het verhoogt de kosten ook niet; de rekening verdelen de twee dan onderling. Een notaris is geen makelaar, maar in Frankrijk bieden ze wel vaak huizen te koop aan. Dat riekt voor ons een beetje naar partijdigheid, maar de rol van een notaris is behoorlijk strikt vastgelegd. Hij/zij heeft een onpartijdige rol en moet er vooral namens de overheid voor zorgen dat de wet- en regelgeving goed wordt nageleefd. Dat de verkoop aan alle eisen voldoet. Daarbij heeft de verkoper ook een belangrijke verantwoordelijkheid, bijvoorbeeld het laten opmaken van een rapport van onderzoek naar verschillende zaken. Ik zei dat al eerder; elektriciteit, in bepaalde streken termieten, asbest, loodhoudende verf etc. Als koper ben je in principe goed beschermd. Als de partijen betrouwbaar zijn uiteraard.
Een van de eisen – zeker bij de verkoop aan buitenlanders – is dat de notaris moet vaststellen of de koper de Franse taal voldoende beheerst. In woord en geschrift. Een heel strenge notaris kan zelfs eisen dat je een officiële vertaling van de hele akte laat maken door een beëdigde vertaler. Dure grap. Voor een ander is de aanwezigheid van een vertaler bij de ondertekening noodzakelijk. Wij kregen nadrukkelijk de vraag of we zelf voldoen aan de eisen en zo ja, dan moesten we dat per mail bevestigen. Omdat we de akte ook per mail ontvangen (en al eerdere ervaring hebben) is er tijd om deze goed door te (laten) nemen voordat de handtekening geplaatst wordt. Jaaahaaa… ik weet het, nog iets meer geduld.
Le Coeur des Tanneurs 