Er zit niks anders op dan af te wachten. Zoals gezegd liggen de gegevens bij de notaris in Frankrijk en die moet aan de slag met een voorlopige koopcontract. Daar zit ook een verslag in van een soort verkoopkeuring. Een expert is in het huis geweest en kijkt naar een aantal belangrijke dingen. Bijvoorbeeld of er loodhoudende verf gebruikt is, of er asbest in het huis zit, of de elektriciteit nog voldoet (nieuwe slimme meter is waarschijnlijk verplicht) en of er verborgen gebreken aangetroffen worden.
We weten dat dit geen aankoopkeuring of bouwkundig rapport oplevert. Alleen een aantal verplichte zaken wordt bekeken. Het rapport wordt opgemaakt in opdracht van de verkoper en de notaris zal het toevoegen aan het voorlopige koopcontract. Na ondertekening daarvan hebben wij nog een maand of 2, 3 voordat de koop definitief wordt. Of dan eerst verplicht bijvoorbeeld een nieuwe meter geplaatst moet worden weet ik eerlijk gezegd niet. Daar hebben we trouwens geen bezwaar tegen – in tegenstelling tot veel Fransen, die zo’n ‘Linky’ koste wat kost buiten de deur willen houden.
Het huis is oud, heel oud. Dat weten we en we hebben niet de illusie dat er niets mee aan de hand is. We hebben besproken wanneer we af zouden willen zien van de aankoop, en konden eigenlijk niets bedenken – dus dat is in principe niet aan de orde. Ja, het dak zal gedaan moeten worden, elektriciteit opnieuw, apart toilet aangelegd, de badkamer verbouwd en de keuken opnieuw ingedeeld. En de Marsoupe stroomt vlak achter het huis ondergronds voorbij. Dat heeft natuurlijk ook invloed op de vochthuishouding. En mocht er asbest in zitten, dan hebben we een uitdaging, want dat laten verwijderen als buitenlander is heel kostbaar; de subsidies gelden alleen voor Fransen en bij permanente bewoning. Dat weten we sinds een paar jaar. Loodhoudende verf lijkt niet waarschijnlijk; het huis is naar goed Frans gebruik behangen. Overal en nergens zit behang op. Tot en met de paneeldeuren aan toe. Maar goed, je weet het niet. Afwachten dus.
Le Coeur des Tanneurs 